大家好,今天小编关注到一个比较有意思的话题,就是关于金杯妹妹的问题,于是小编就整理了4个相关介绍金杯妹妹的解答,让我们一起看看吧。
800里洞庭我的家原唱?
原唱是:李琼。
歌词大意:
八百里洞庭我的家
李琼 演唱
怀远八滩山组词
~~~~~~~
天上那千云波 罗……
水里霞 哟 嗬……
八百里洞庭那
我的家哎
日从家里出诶
月在家中挂咧
桨开千条路哟
网撒万朵花
日从家里出诶
月在家中挂咧
桨开千条路哟
网撒万朵花
嘿罗嘿 嘿罗嘿
飞鸟也戏金丝鲤鱼罗嘿
芦苇垂钓 红鬓虾罗嘿
船举金杯露斟酒
柳摇那个绿扇咧
……
《八百里洞庭我的家》是李琼演唱的歌曲,收录于《妹妹的小酒窝》专辑中。而且她还是武警总部文工团著名青年歌手。李琼,1978年6月10号出生于湖北武汉,著名青年女歌手,毕业于武汉大学。代表作品《山路十八弯》《三峡,我的家乡》《八百里洞庭我的家》等均获中宣部颁发的“五个一工程奖”
《八百里洞庭我的家》是由石煌远作词,杨歌阳作曲,原唱李琼演唱的一首歌。该作品乡土气息浓郁,赞美了八百里洞庭的美丽和富饶,歌者唱出了生活的美好,人和自然的美丽画卷。
云南劝酒歌歌词?
歌词:
美酒飘香啊歌声飞
朋友啊请你干一杯
请你干一杯
胜利的十月永难忘
杯中洒满幸福泪
来来来来来来来来
十月里响春雷
亿万人民举金杯
舒心的酒啊浓又美
千杯万盏也不醉
手捧美酒啊望北京
豪情啊胜过长江水
胜过长江水
锦绣前程党指引
万里山河尽朝晖
来来来来来来来来
瞻未来无限美
人人胸中春风吹
美酒浇旺心头火
燃得斗志永不退
今天啊畅饮胜利酒
明日啊上阵劲百倍
为了实现四个现代化
愿洒热血和汗水
来来来来来来来来
征途上战鼓擂
条条战线捷报飞
待到理想化宏图
咱重摆美酒再相会
来来来来来来来来
咱重摆美酒啊再相会
云南劝酒歌《喜欢不喜欢也要喝》歌词
(女)阿老表,端酒喝
(男)阿表妹,端酒喝
(女)阿老表,喜欢不喜欢也要喝
(男)阿表妹,喜欢不喜欢也要喝
(合)喜欢尼,也要喝
不喜欢,也要喝
管你喜欢不喜欢
也要喝
管你喜欢不喜欢
也要喝
(重复)
五代十国有哪些“诗词”?
谢谢邀请,回答如下:
首先推荐五代十国时期蜀国开国皇帝王建的妃子"花蕊夫人"一首:
君王城上竖降旗,妾在深闺哪得知。
十四万人齐解甲,更无一人是男儿。
春花秋月何时了,往事知多少?小楼昨又东风,故国不堪回首月明中,雕栏玉砌依然在,只是朱颜改。问君能有几多愁?恰是一江春水向东流。
失国之恨,痛入心扉!
五代十国中,著名词人以西蜀和南唐居多,水平较高,前者以韦庄和欧阳炯等人。南唐则有冯延几,李璟、李煜等人。其中,个人认为李煜应贵为词国皇帝!
巜菩萨蛮》:人人尽说江南好,人人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。
垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。
谁道闲情抛掷久?每到春来惆怅还依旧。日日花前常病酒,不辞镜里朱颜瘦。
河畔青芜题上柳,为问新愁,何事年年有?独立小桥风满袖,平林新月人归后。
冯延已
谢谢邀请。
我看了大家的答案,很多人都写了五代十国诗词的发展由来,这里我不再赘述。只说说当时的代表人物与代表诗词。
首先咱们说《花间集》的首位人物,亦是花间派的鼻祖——温庭筠。他精通音律,工诗擅词,作赋才思敏捷,八叉手而八韵成,时号“温八叉”。
先说他的诗,有一首《瑶瑟怨》我是最熟悉的,其他的大家有兴趣的话可以按照他的名字索引。
《瑶瑟怨》
冰簟银床梦不成,碧天如水夜云轻。
雁声远过潇湘去,十二楼中月自明。
再说一个大家都熟悉的温庭筠的词作《菩萨蛮•小山重叠金明灭》,大家看过电视剧《甄嬛传》的应该都听过。
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟。
照花前后镜,花面交相映。新帖绣罗襦,双双金鹧鸪。
还有韵律流美,幽约词境的《更漏子》:
柳丝长,春雨细,花外漏声迢递。惊赛雁,起城乌,画屏金鹧鸪。
香雾薄,透帘幕,惆怅谢家池阁。红烛背,绣帘垂,梦长君不知。
还有清新疏朗的《梦江南》:
梳洗罢,独倚望江楼。过尽千帆皆不是,斜晖脉脉水悠悠。肠断白蘋洲。
下面说一下和温庭筠合称“温韦”的韦庄,韦庄以词名世,词以清疏著称,词风趋向自然清丽。因为韦庄自身的经历,所以他的诗词大多是结合自己的身世有感而发。所以会有很多咏史怀古思乡诗作。如《江外思乡》和《金陵图》
《江外思乡》
年年春日异乡悲,杜曲黄莺可得知。
更被夕阳江岸上,断肠烟柳一丝丝。
《金陵图》
谁谓伤心画不成,画人心逐世人情。
君看六幅南朝事,老木寒云满故城。
再看他的词作《菩萨蛮•人人尽说江南好》
人人尽说江南好,游人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。
垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。
《思帝乡•春日游》
春日游,杏花吹满头。陌上谁家年少足风流?
妾拟将身嫁与一生休。纵被无情弃,不能羞。
其他的像南唐二主李璟和李煜的生平和作品大家也一定是熟记于心,这里不再重复,只说一说冯延巳。
冯词注重心理体验,情致缠绵盘郁,词风雅丽,细腻深婉。
《鹊踏枝•谁道闲情抛掷久》
谁道闲情抛掷久。每到春来,惆怅还依旧。日日花前常病酒,敢辞镜里朱颜瘦。
河畔青芜堤上柳。为问新愁,何事年年有。独立小桥风满袖,平林新月人归后。
《谒金门•风乍起》
风乍起,吹皱一池春水。闲引鸳鸯香径里,手挼红杏蕊。
斗鸭阑干独倚,碧玉搔头斜坠。终日望君君不至,举头闻鹊喜。
《长命女•春日宴》
春日宴,绿酒一杯歌一遍。再拜陈三愿:一愿郎君千岁,二愿妾身常健,三愿如同梁上燕,岁岁长相见。
不知大家还知道那些诗词呢?欢迎留言讨论。
《虞美人》李煜
春花秋月何时了?往事知多少。小楼昨夜又东风,故国不堪回首月明中。
雕栏玉砌应犹在,只是朱颜改。问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。
《鹊踏枝》冯延巳
谁道闲情抛掷久?每到春来,惆怅还依旧。日日花前常病酒,不辞镜里朱颜瘦。
河畔青芜堤上柳,为问新愁,何事年年有?独立小桥风满袖,平林新月人归后。
《菩萨蛮》韦庄
人人尽说江南好,游人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。
垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。
《江城子》欧阳炯
晚日金陵岸草平,落霞明,水无情。六代繁华,暗逐逝波声。空有姑苏台上月,如西子镜照江城。
《述国亡诗》花蕊夫人
君王城上竖降旗,妾在深宫那得知?
十四万人齐解甲,更无一个是男儿!
《摊破浣溪沙》李璟
菡萏香销翠叶残,西风愁起绿波间。还与韶光共憔悴,不堪看。
细雨梦回鸡塞远,小楼吹彻玉笙寒。多少泪珠何限恨,倚栏干。
《木兰花》孟昶
冰肌玉骨清无汗,水殿风来暗香满。绣帘一点月窥人,欹枕钗横云鬓乱。
起来琼户启无声,时见疏星渡河汉。屈指西风几时来,只恐流年暗中换。
五代十国是词的发展重要时期,西蜀和南唐词人较多,水平也较高。西蜀有韦庄,欧阳炯,南唐有李煜,都是最有代表性的词人,在内容和意境两方面都有创新。下面举几例:
一壶酒,一竿身,世上如侬有几人。(五代,李煜。)
往事己成空,还如一梦中。(李煜)
问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。(李煜)
百草千花寒食路,香车系在谁家树?(五代,冯延巳)
十四万人齐解甲,宁无一个是男儿?(五代,就蕊夫人)
留人不留人?不留人也去。此处不留人,自有留人处。(五代,陈后主)
空有姑苏台上月,如西子镜,照空城。(五代,欧阳炯)
稼穑艰难总不知,五帝三皇为何物。(五代,贯休)
从晚唐到五代,诗词逐渐达到了成熟的阶段,到了宋朝,更是词丰富多彩时代。
五代十国是词的重要发展时期。
五代十国(902年—979年)是中国历史上的一段大分裂时期。是中国历史上最混乱的时期之一。
五代十国是词的重要发展时期,西蜀有韦庄、欧阳炯等人,南唐有冯延巳、中主李璟、后主李煜等人。这一时期的词在内容和意境两方面都有创新,为北宋词的发展开拓了新的领域。
五代十国的经典诗词
后主李煜
玉楼春·晚妆初了明肌雪
晚妆初了明肌雪,春殿嫔娥鱼贯列。笙箫吹断水云间,重按霓裳歌遍彻。 临风谁更飘香屑,醉拍阑干情味切。归时休放烛花红,待踏马蹄清夜月。
乌夜啼·昨夜风兼雨
昨夜风兼雨,帘帏飒飒秋声。烛残漏断频欹枕,起坐不能平。 世事漫随流水,算来一梦浮生。醉乡路稳宜频到,此外不堪行。
浪淘沙令·帘外雨潺潺
帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山,别时容易见时难。流水落花春去也,天上人间。
虞美人
春花秋月何时了?往事知多少。小楼昨夜又东风,故国不堪回首月明中。
雕栏玉砌应犹在,只是朱颜改。问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。
冯延巳
鹊踏枝
谁道闲情抛掷久?每到春来,惆怅还依旧。日日花前常病酒,不辞镜里朱颜瘦。
河畔青芜堤上柳,为问新愁,何事年年有?独立小桥风满袖,平林新月人归后。
韦庄
韦庄的代表作是长篇叙事诗《秦妇吟》,选择典型的情节和场面,运用铺叙而有层次的手法,来反映重大历史事件的复杂矛盾,布局谨严,脉络分明,标志着中国诗歌叙事艺术的发展。韦庄因此诗而被称为“秦妇吟秀才”。
菩萨蛮·人人尽说江南好
人人尽说江南好,游人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。
垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。
浣溪沙
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前。
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱阑,含嚬不语恨春残。
欲上秋千四体慵,拟交人送又心忪,画堂帘幕月明风。
此夜有情谁不极,隔墙梨雪又玲珑,玉容憔悴惹微红。
惆怅梦馀山月斜,孤灯照壁背红纱,小楼高阁谢娘家。
暗想玉容何所似,一枝春雪冻梅花,满身香雾簇朝霞。
绿树藏莺莺正啼,柳丝斜拂白铜鞮,弄珠江上草萋萋。
日暮饮归何处客,绣鞍骢马一声嘶,满身兰麝醉如泥。
夜夜相思更漏残,伤心明月凭阑干,想君思我锦衾寒。
咫尺画堂深似海,忆来惟把旧书看,几时携手入长安。
欧阳炯
《江城子》
晚日金陵岸草平,
落霞明,水无情。
六代繁华,暗逐逝波声。
空有姑苏台上月,
如西子镜照江城。
花蕊夫人
述国亡诗
君王城上竖降旗,
妾在深宫那得知?
十四万人齐解甲,
更无一个是男儿!
中主李璟
摊破浣溪沙·菡萏香销翠叶残
菡萏香销翠叶残,西风愁起绿波间。还与韶光共憔悴,不堪看。
细雨梦回鸡塞远,小楼吹彻玉笙寒。多少泪珠何限恨,倚栏干。
孟昶
木兰花
冰肌玉骨清无汗,水殿风来暗香满。绣帘一点月窥人,欹枕钗横云鬓乱。
起来琼户启无声,时见疏星渡河汉。屈指西风几时来,只恐流年暗中换。
你认为《红楼梦》中的贾政是一个好父亲吗?
贾政,贾母的小儿子,荣国府的主人。他奉行一种男管外,女理内的条例,一般不过问府里事。书中描述可以 看出,他是个知书礼义人,不是酒色之徒,个性平稳不声扬,喜欢安静,平日里除了看看书外,因袭了官位,要在自己的范围里,办理一些朝中布置的事,所以很少看见他在府中或者大观园出现。他也是严父,对宝玉管敎很紧,有一次因宝玉和忠顺王府的戏子琪官有瓜葛,被他知道,狠狠地把宝玉打个半死,要不是贾母的到来,宝玉真不知成什么样,事后也悔,足见他对宝玉心疼,只不过宝玉 被家人宠坏,不求上进,他也得过且过,没有办法罢了。
贾政根本不是一个好父亲。从儿子的学业管理、亲子关系等方面去分析,贾政做得很差劲。
一、游戏臆断
贾宝玉周岁时抓周的结果,使贾政"大怒",断定"将来酒色之徒耳"。身为"平时最喜读书"的贾政,身为父亲,用这种带着民间游戏的方式猜测孩子的未来,真是荒唐。平时"最喜读书"真是莫大的讽刺。
二、漠不关心
贾政从未关心儿子读书学业情况。面对儿子都是疾言厉色,一点儿也不给儿子留情面。"你要再提‘上学’两个字,连我也羞死了。……""无知的业障"、"畜生"、"无知的蠢物"等口头禅,"唬的宝玉倒退,不敢再说。"身为父亲,除了呵斥儿子,除了冷言冷语就是断喝一声,竟视儿子连如路人都不如。
对贾宝玉、贾环两个儿子的态度也不同,《红楼梦》中就很少发现贾政骂贾环的内容,原来贾政是每天都在赵姨娘身边的。厚此薄彼的原因竟是如此,原是"爱屋及乌"。
三、急功近利
"说什么《诗经》、古文,一概不用虚应故事,只是先把《四书》一齐讲明背熟,是最要紧的。"贾政的急功近利理念导致贾宝玉对"仕途经济"更加厌恶。"更有时文八股,因平日深恶此道,原非圣人之制撰,不过是后人饵名钓禄之阶……"为读书,贾宝玉竟采取装病的形式,作为父亲的贾政,对儿子非打即骂,采取"棍棒底下出孝子"的暴力方式,"恨铁不成钢",所以教育效果适得其反。
四、亲子关系
对贾宝玉这个儿子,作为父亲,采取严厉的 *** 逼其读书,虽然 *** 粗暴,但作为"诗书簪缨世族",他们天生就负有振兴家族传统的使命,严格教育也无可厚非。
作为父亲,对自己的儿子,贾政关心不够。惩戒有余,温情不足。俗话说"身教重于言教"。贾政的言教名存实亡。与自己儿子说话,不是喝就是喊,要不就是冷笑,充耳就是"叉出去"、"还不滚"之类,没有沟通,丝毫没有父子亲情,不苟言笑,自恃清高。
到此,以上就是小编对于金杯妹妹的问题就介绍到这了,希望介绍关于金杯妹妹的4点解答对大家有用。
发表评论